၁၉၉၂ခုႏွစ္၊ရန္ကုန္။
ႏိုင္ငံျခားသေဘၤာသားတစ္ဦးျဖစ္သူက်ေနာ့္ဦးေလး၏အိမ္သို႕အေမႏွင့္တူက်ေနာ္ေရာက္ေနသည္။အေမကတစ္ႏွစ္ခန့္သေဘၤာ
လိုက္ရာမွျပန္လာေသာသူ႕အကိုအားႏုတ္ဆက္ရန္လာျခင္းျဖစ္သည္။သို႕ေသာ္က်ေနာ့္တသက္တစ္ခါမွမျမင္ခဲ့ဖူးသည့္အီလက္
ထေရာနစ္ပစၥည္းတစ္မ်ိဳးသည္ဧည့္ခန္းထဲတြင္ၾကြားၾကြားဝါဝါႏွင့္အခန့္သားစားပြဲေပၚတြင္။ေနာက္ေတာ့ထိုအရာမွာေလဆာဒစ္
ဖြင့္စက္ဟုသိရသည္။မွတ္မွတ္ရရဆိုနီအမ်ိဳးအစားအနက္ေရာင္ျဖစ္သည္။ထိုစက္တြင္းသို႕ေလဆာဒစ္ဟုေခၚသည့္ေျပာင္ေျပာင္
လက္လက္ႏွင့္ခတ္ေသးေသးေလဆားဒစ္ဆိုသည္ေလးမ်ားထည့္ဖြင့္ရသည္။အကိုဝမ္းကြဲျဖစ္သူကသီခ်င္းေခြတစ္ေခြထည့္၍
စၾကြားသည္။အသံမွာေတာ္က်ယ္ေလာင္လွသည္။သို႕ေသာ္က်ေနာ္ၾကားေနၾကေလာ္စပီကာမွလာသလိုစိတ္ပ်က္စရာက်ယ္
ေလာင္မႈမ်ိဳးမဟုတ္။ထို႕အျပင္ထိုစဥ္ကေတးသံသြင္းဆိုင္အေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ရွိေနၾကအလ်ားတစ္ေပေက်ာ္၊အနံ၅လက္မခံထူ
သည့္ကက္ဆက္ၾကီးႏွင့္လည္းမတူ၊ပို၍ေကာင္းသည္။ေဘ့စ္သံမွထုထည္ၾကီးသေလာက္၊ထရယ္ဘယ္လ္သံမွတျခြင္ျခြင္ပင္ျမည္
ေနသည္။
ေလဆာဒစ္ေလးမ်ားမွာဦးေလးႏိုင္ငံျခားဝယ္လားသည့္Kenny-Rogers၊Lobo၊Abbaအစရွိသည္တို႕ျဖစ္သည္။
ထိုစဥ္ကေတာ့ျမန္မာေလဆာဒစ္မ်ားမရွိေသး။က်ေနာ္ကလည္းကေလးပီပီသီခ်င္းေခြမ်ားတစ္ေခြခ်င္းထုတ္ၾကည့္မိသည္။ဦးေလး
ကျပာျပာသလဲ"အာဒီေကာင္ေတာသား.ေလဆာဓာတ္ျပားကိုဒီလိုမကိုင္ရဘူးကြ၊ဒီလိုဒီလိုကိုင္ရတယ္၊အသားဘက္ကိုထိရင္
ျခစ္ရာေတြထင္ျပီးပ်က္ကုန္လိမ့္မယ္"။"ေတာ္ေတာ့ဒါကေလးေဆာ့စရာမဟုတ္ဘူး"ဟုေျပာေတာ့သည္။က်ေနာ္လညး္မ်က္ႏွာ
ငယ္ေလးႏွင့္ပင္မထခ်င္ထခ်င္ႏွင့္ထလိုက္ရသည္။ဤသည္မွာက်ေနာ့္ဘဝ၏ပထမဆံုးေသာစီဒီေတြ႕အၾကံဳျဖစ္သည္။
၁၉၉၆ခန္႕တြင္စကၤါပူတြင္အလုပ္သြားလုပ္ေနေသာအကိုဝမ္းကြဲတစ္ဦးမွစီဒီပေလရာတစ္လံုးသူ႕အိမ္သို႕ပိဳ႕ေပးလိုက္သည္။ထို
အေဒၚမိသားစုမွာက်ေနာ့္ႏွင့္တစ္မိသားစုထဲကဲ့သို႕ရင္းႏွီသလို၊ကပ္ေစးလည္းမနည္းေပ။က်ေနာ္လည္းစိတ္တိုင္းၾကကလိခြင့္
ရေတာ့သည္။ထိုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ျမန္မာစီဒီသီခ်င္းေခြမ်ားစတင္ထြက္ေပၚေနခိုက္ျဖစ္သည္။ထူးအိမ္သင္၊ခင္ေမာင္တိုး၊မီမီဝင္း
ေဖ၊ခိုင္ထူး၊ေမဆြိအစရွိသည္တို႕ထိုေဒၚ့အိမ္တြင္ရွိသည္။သိပ္မၾကိဳက္လွေသာ္လည္းစီဒီနားေထာင္ခ်င္လြန္းသျဖစ္ခဏခဏဖြင့္
မိသည္။ထိုစဥ္ကျမန္မာျပည္တြင္သီခ်င္းစီဒီကိုယ္တိုင္ထုတ္လုပ္ႏိုင္ျခင္းမရွိေသး။ယခုကဲ့သို႕လည္းစီးရီးႏွင့္တျပိဳင္နက္ထြက္ရွိ
ျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္။ေရာင္းအားအလြန္ေကာင္းလြန္းလွသည့္နာမည္ၾကီးမ်ား၏စီးရီးေဟာင္းမ်ားကိုသာစကၤါပူတြင္သြားေရာက္ကူး
ယူ၍ရန္ကုန္တြင္ျဖန္႕႕ခ်ီၾကရသည္။ထို႕ေၾကာင့္ေစ်းလည္းအလြန္ၾကီးသည္။
ယေန႕ေခတ္အေရာက္တြင္ေတာ့စီဒီသည္ျမန္မာျပည္ကဲ့သို႕တတိယႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံတြင္ပင္ေစ်းေပါေပါႏွင့္ရသည့္ေန႕စဥ္သံုးပစၥည္း
တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနသည္။ယေန႕ေခတ္မ်ိဳးဆက္မ်ားသည္က်ေနာ့္ကဲ့သို႕အေျပာခံ၍စီဒီအားကိုင္ၾကည့္ရသူမ်ားမဟုတ္ေတာ့၊ျခစ္ရာ
မ်ားလာလွ်င္လႊတ္သာပစ္လိုက္ဆိုေသာေခတ္မ်ိဳးအားျဖတ္သန္းေနၾကသည္။
တကယ္ေတာ့ေခတ္အားေျပာင္းလဲေစခဲ့ေသာစီဒီသည္လြန္ခဲ့ေသာ၂၅ႏွစ္တြင္စတင္ေပၚေပါက္ခဲ့သည္။သမိုင္းအခ်က္အလက္အ
ခ်ိဳမွာ...
- ၁၉၇၉ခုႏွစ္တြင္Sonyႏွင့္Philipsမွအင္ဂ်င္နီယာမ်ားပူးေပါင္း၍ဒစ္ဂ်စ္တယ္ေအာ္ဒီယိုဓာတ္ျပားအားစတင္တီထြင္ႏိုင္ခဲ့သည္။
- ကနဦးပိုင္းတြင္အရြယ္အစားစံသတ္မွတ္ခ်က္ႏွင့္ပတ္သက္၍ကုမၸဏီႏွစ္ခုညွိႏိုင္းဆဲအဆင့္သာျဖစ္သည္။
- ပထမစံသတ္မွတ္ခ်က္အရ၁၁၅မမရွိျပီးအသံမ်ားတစ္နာရီစာသိမ္ဆဲႏိုင္သည္။
- ထို႕ေနာက္တြင္ဗီသိုဗင္၏ဆင္ဖိုနီအမွတ္ကိုးဝင့္ဆံႏိုင္ရန္၇၄မိနစ္စာထိတိုးလိုက္သည္။
- ၁၉၈၀တြင္Sonyႏွင့္Philipsမွဦးေဆာက္၍ကမာၻ႕စာအုပ္နီစံသတ္မွတ္ခ်က္သို႕တင္သြင္းခဲ့သည္။
- ၁၉၈၂ခုႏွစ္ၾသဂုတ္လ၁၇ရက္ေန႕အေရာက္တြင္ဂ်ာမဏီႏိုင္ငံHanoverျမိဳရွိPhilipsစက္ရံုမွကမာၻပထမဆံုးေသာေရာင္း
- တန္းစီဒီအားစတင္ထုတ္လုပ္ခဲ့သည္။
- ကမာၻ႕ပထမဆံုးေသာစီဒီသီခ်င္းေခြမွာAbbaအဖြဲ႕၏"The-Visitors"အမည္ရွိအယ္လ္ဘမ္ျဖစ္ျပီးPhilipsပိုင္Polygram
- ဓာတ္ျပားတိုက္မွထုတ္လုပ္ျဖန္႕ခ်ီသည္။
- အေစာပိုင္းကာလတြင္စီဒီေခြအမ်ားစုမွာေရွးေဟာင္းကလက္စစ္ကယ္အယ္လ္ဘမ္မ်ားသာျဖစ္သည္။
- Philips၏CD100သီခ်င္းဖြင့္စက္အားဂ်ပန္တြင္ဦးစြာျဖန္႕ခ်ီ၍ဥေရာပႏွင့္အေမရိကတို႕တြင္ပါဆက္လက္ျဖန္႕ခ်ီသည္။
- CD( compact-disc)၏ေနာက္မ်ိဳးဆက္မ်ားမွာCdRom,CdR,CdRW,Dvd,DvdR,DvdRW,Blue-rayတို႕ျဖစ္သည္။
၂၀၀၁ခုႏွစ္၊ရန္ကုန္
၁၉၉၂မွေရတြက္ေသာႏွစ္ေတာ္ၾကာသြားခဲ့ျပီျဖစ္သည္။က်ေနာ့္သေဘၤာသားဦးေလးသည္လည္းအသက္အရြယ္ရလာျပီျဖစ္သျဖင့္ထို
အလုပ္မွလံုးဝအနားယူသြားျပီျဖစ္သည္။တေန႕တြင္က်ေနာ့္အိမ္ေရာက္လာေသာဦးေလးက"ဟာေဟ့ေရာင္မင္းကြန္ပ်ဴတာဝယ္ထား
တာလား၊တယ္ေကာင္းပါလားကြ""ေကာင္းဆိုဦးေလရာဒီစက္မ်ိဳးကခုမွရန္ကုန္ကိုစေရာက္တာဗ်။ပန္တီယမ္ဖိုး၊1.6Ghzခင္ဗ်"
"ဂရပ္ဖစ္ကလည္း32mbGeforce၊ေနာက္ျပီး..."ေျပာေျပာဆိုဆိုအမ္ပီသရီးေကာက္ဖြင့္ျပလိုက္သည္။ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ခ်ထား
ေသာSubwooferမွတစ္အိမ္လံုးတုန္ခါသြားသည္။"စီဒီရြမ္ကေနလည္းဗီစီဒီၾကည့္လို႕ရ...""ေအးပါကြာ.မင္းေျပာတာေတြငါ
ေတာ့တစ္လံုးမွနားမလည္ဘူး၊ေကာင္းေတာ့ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတာပဲကြ"။"ေအာ္ဒါနဲ႕ဦးေလးေျမးေျမာက္ေလာင္းလဲၾကည့္ေျပာပါ
ဦး၊အိမ္လာတိုင္းက်ေနာ့္စက္ပဲလာလာကလိေနတယ္""ကြန္ပ်ဴတာဆိုတာေဆာ့စရာမဟုတ္ဘူးခင္ဗ်"
တကယ္ေတာ့ေနာက္ဆံုးစာေၾကာင္းမွာရင္ထဲကသာေျပာလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ေအာ္ခံရဖူးသူကမေမ့ႏိုင္ဘူးကိုေနာ။
0 comments:
Post a Comment